Bardzo ciekawa książka o 12 wybitnych Polakach. Oczywiście są to skrócone życiorysy, ale zawierają najważniejsze informacje o tych ludziach, symboliczne momenty, ważne decyzje i wydarzenia oraz najistotniejsze ich dokonania: wyczyny, odkrycia, dzieła. Każda postać została przybliżona przez innego obecnie znanego autora książek dla dzieci. Prosto, rzeczowo i ciekawie zostały zapisane losy ważnych postaci polskiej kultury, nauki, dzieł i misji społecznych. Dzieci z zainteresowaniem słuchały i zadawały pytania. Można czytać po kolei, albo wybierać postaci, bo każda niezależna historia zawarta została na kilku stronach. Ciekawie ilustrowana, zdecydowanie godna polecenia.
Kilka szczegółów o przybliżonych postaciach.
Agnieszka Frączek opisała drogę Mikołaja Kopernika do przełomowego odkrycia. Od obserwacji słońca, poprzez studia, aż do obwieszczenia ludziom o swoim wiekopomnym stwierdzeniu. Przedstawiła Mikołaja jako wesołego chłopca ciekawego świata marzącego o podróżach, nauce i poszukującego odpowiedzi na pojawiające się ciągle pytania.
Beata Ostrowicka napisała o Korczaku, jego najważniejszych działaniach, podejściu do dzieci, Domu Sierot i spuściźnie. Nie pisała o dramatycznym końcu, ale o pozytywistycznych działaniach i misji jakiej się podjął.
Renata Piątkowska zajęła się postacią Janiny Ochojskiej, która nie poddała się mimo niepełnosprawności, nie straciła hartu ducha i nie zaprzepaściła swojego daru pomagania innym. Opisała dzieciństwo, trudności i optymizm, który zaprowadził ją tam gdzie teraz jest.
Maria Szarf przypomniała najważniejsze momenty z życiorysu Jana Matejki. Opisała jak to dzięki wstawiennictwu starszego brata Franka, ojciec pozwolił mu szkolić się w kierunku rysunku i malarstwa. Dzięki marzeniom a potem szkołom możemy teraz podziwiać dzieła wielkiego, niezwykle utalentowanego malarza.
Anna Sójka w nieco inny sposób niż większość autorów przybliżyła postać Marii Skłodowskiej-Curie. Nakreśliła zwyczaje panujące w rodzinie Skłodowskich i niezwykłe zabawy, które pobudzały dzieci do odkrywania ciekawostek tego świata i motywacji do poszukiwania. I o niezwykłych zdolnościach przyswajania wiedzy przez Marię od wczesnego dzieciństwa. O pomocy siostry i spełnionych marzeniach o studiowaniu w Paryżu.
Eliza Piotrowska opisała drogę dochodzenia na sam szczyt świętości Karola Wojtyły. Jego początkowe niezdecydowanie i rozterki a następnie szybko toczącą się karierę w kościele katolickim, czasem wbrew oczekiwaniom samego Karola. Przytoczyła ważne wydarzenia z pontyfikatu i trudności zdrowotne.
Anna Onichimowska zajęła się dziełem Ireny Sendlerowej. Przypomniała jej dzieciństwo, działalność jej ojca, pomoc wuja w zakupie szpitala dla chorych na płuca w Otwocku. Opowiedziała o pomocy jaką okazywano Żydom w rodzinie Irenki i jak ważna była dla ojca działalność charytatywna. Smutne chwile po śmierci ojca i płynąca z gmin żydowskich pomoc dla nich dwóch. Wspomniała o znaczeniu przyjaźni z dziewczynką pochodzenia Żydowskiego, nauce jidisz, wyprowadzkę z Otwocka i podjęte postanowienia. Wreszcie wydarzenia i działania podczas okupacji niemieckiej w Warszawie. Jej starania i wysiłki na rzecz ratowania dzieci z getta warszawskiego.
Marcin Przewoźniak przybliżył postać Henryka Sienkiewicza, jego burzliwe dzieciństwo w dworku, przeprowadzkę do Warszawy i fascynację historią i wydarzeniami powstańczymi młodego Henia. Jego rozmowy i rozmyślania o celach i marzeniach życiowych. O jego dziełach i nagrodach.
Anna Czerwińska-Rydel zajęła się Fryderykiem Chopinem, przypomniała jego młodość, jego działania i działalność, poczucie humoru i "wybryki plastyczne". Wpisała w te opowieści postać George Sand i jej córki, która chciała się dowiedzieć, dlaczego wśród tylu możliwości i talentów Fryderyk wybrał muzykę, wyjaśnił że to muzyka wybrała jego.
Joanna Krzyżanek przedstawiła postać Wandy Błeńskiej, lekarki i misjonarki, niezwykle oddanej swojej pracy na rzecz chorych na trąd. Twórczyni nowoczesnego ośrodka leczniczego i szkoleniowego dla chorujących na trąd. Nazwana "Matką Trędowatych", była niezwykle oddana swojej misji i ludziom wśród, których żyła i pracowała.
Elżbieta Zubrzycka napisała opowieść o Marku Kamińskim, człowieku który zdobył dwa bieguny w jednym roku. Ambitnie realizujący swoje pasje przedsiębiorca, a jednocześnie pomagający chorym dzieciom i młodzieży w realizowaniu ich marzeń i pragnień.
Wszystkie te postaci osiągnęły sławę dzięki swojej pracy i wysiłkowi, ale siłą napędową były marzenia i chęci. To dzięki tym motywatorom te wybitne osobowości zrobiły dla innych tak wiele, stworzyły niepowtarzalne dzieła, zostawiły po sobie namacalną spuściznę dla następnych pokoleń.
Dla mnie jednoznacznym przesłaniem płynącym z tej książki jest niepodważalne znaczenie marzeń, bo dzięki nim niemożliwe może stać się możliwe. Marzenia to brama do samorealizacji.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)