"Żyjemy w świecie, gdzie wzmacnia się impulsywność, niecierpliwość, roszczeniowość, egocentryzm i zachłanność, a nowe technologie są naturalną konsekwencją takiej filozofii życia." (str. 21) W przestrzeni publicznej nie znajdują miejsca słowa: "życzliwość", "pokora", "szacunek", "wartości", "odpowiedzialność",bo stały się nudne, wymagające odmawiania sobie przyjemności, która stała się jakimś nadrzędnym fetyszem. Słowa te nie znajdują zastosowania wobec wiecznej pogoni za realizacją swoich celów i wybieraniu własnych ambicji jako sensu życia. Przyjemność wyparła szczęście, choć prowadzi do płytkich relacji, infantylności, braku odpowiedzialności za coś trwalszego, jest wygodna, promowana w mediach masowych, płaskiej kulturze, w której mamy poddawać się prokonsumpcyjnemu stylowi życia, wierzyć, że to co podsuwa nam rynek jest jedynie słuszne, że da nam spełnienie, a jeśli nie podsunie coś nowego, kolejnego, zadowalającego. To zachowania niedojrzałe, w których "człowiekowi brakuje pełnego rozwoju emocjonalnego, psychicznego lub społecznego, adekwatnego do jego wieku." (str. 23)
Joanna Flis w swojej książce zebrała najbardziej istotne filary dojrzałości, które ważą o dojrzałości człowieka dorosłego. Są to: dojrzałość emocjonalna, która składa się m.in. ze świadomości emocjonalnej, zdolności wyrażania emocji i samoregulacji, w tym właściwej reakcji na uczucia innych; dojrzałość intelektualna, społeczna, mądrość i elastyczność psychologiczna. Filary zostały szczegółowo opisane w poświęconych im rozdziałach, w których znajdziemy też przeszkody, mity, zadania i plany do wykonania, aby pomóc sobie w dojrzewaniu.
Autorka wymienia też przyczyny, które stoją na drodze do osiągnięcia pełni dojrzałości na tych pięciu płaszczyznach, a są to: brak prawidłowych wzorców,traumatyczne doświadczenia, syndrom DDD, DDA, parentyfikacja, trudne warunki życia, brak wiedzy, wzorce kulturowe, zaburzenia psychiczne, niskie poczucie własnej wartości.
Zatem czym dojrzałość jest? To proces, który uruchamia zmiany, prowadzi do doświadczeń dokonywania coraz lepszych wyborów, otwiera na coraz lepszą świadomość. "To też moment, w którym przestaje się czekać na idealny świat, dzięki któremu będzie łatwiej żyć. To moment, w którym dojrzały człowiek orientuje się, że dorosłość rozczarowuje, ale już wie jak sobie z tym radzić." (str. 35)
Książka kończy się strategiami budowania swojej dojrzałości, wskazówkami, podpowiedziami jak obalać przekonania i dawać odpór złotym radom. "Dojrzały dorosły jest wrażliwy, ale nie przewrażliwiony. Widzi szeroko i dokładnie, ale nie traci z oczu tego, co wąskie - jak potrzeby jednej osoby, perspektywy innych czy ich uczucia. Każdy z nas marzy, by przy takim Dojrzałym Dorosłym wzrastać, pytanie, czy jesteśmy gotowi, by nim się stać." (str. 333)
Autorka w bardzo przystępny sposób otwiera zbiór prawd o drodze do dojrzałości emocjonalnej, wybiera z różnych źródeł przekładając je na bardziej przyswajalne dla przeciętnego czytelnika. W mojej opinii udało jej się stworzyć uniwersalny przewodnik do zdobywania doświadczenia ku dojrzewaniu do dorosłości.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)