Szukaj na tym blogu

czwartek, 3 grudnia 2020

Gad. Spowiedź klawisza - Paweł Kapusta

 

" Kto powie, że nowa książka Kapusty jest brudna, będzie miał całkowitą rację. Ktoś doda, że jest wulgarna, momentami wręcz obrzydliwa i szokująca - też się nie pomyli. Najważniejsze, że jest prawdziwa. A prawda w niej zawarta ścina momentami z nóg." (tył książki)

Powyższe słowa mówią wszystko o tej książce. To jest książka, która zwala z nóg nawet twardzieli, która osłupia, wydaje się niewiarygodna i niemożliwa. To co opisał w niej autor w głowie się nie mieści, chce się wyprzeć, że takie rzeczy dzieją się w obecnie w naszym kraju (historie więźniów), że bycie klawiszem to gehenna, która pozostawia ślady w psychice, że jest ich coraz mniej, bo ich trudna praca jest mizernie wynagradzana, a nowi się nie zgłaszają. Autor ustami swoich rozmówców uzmysławia czytelnikom, że istnieje realny świat tak okrutny, że żaden twórca filmowy jeszcze go nie wymyślił. Ta książka to trzęsienie ziemi!!! To piekło, którego nie trzeba szukać w nierealnych przestrzeniach, wymyślać w książkach, bo w całej brutalności jest jak najbardziej realne tu i teraz. Stykają się z nim zwykli ludzie, często emocjonalnie do tego nie przygotowani. Więźniowie zostają w piekiełku, zaś pracownicy wychodzą do "zwyczajnego" życia, świata, otoczenia i muszą mierzyć się z tymi światami, przestrzeniami, tak oderwanymi od siebie. Jak funkcjonować poza pracą, żeby nie oszaleć i nie zrobić krzywdy swoim bliskim, niestety często sobie z tym nie radzą. Brutalizm jaki został opisany przez Pawła Kapustę jest obezwładniający, paraliżujący, otępiający, rozłazi się jak czad, zagląda w zakamarki duszy klawiszy.

Książka jest zapisem rozmów z pracownikami więzień, dlatego jej język jest prosty i zrozumiały, jest też brutalny i wulgarny, bo taki jest na co dzień, a autor chciał oddać tą codzienność czytelnikom. Pokazać ten obszar naszego społeczeństwa, o którym się nie mówi i nie myśli jeśli to nie dotyczy kogoś z otoczenia. Szokujące są zachowania i postawy więźniów, ich historie sprzed trafienia za kratki i wewnątrz budynku. Odrażające, porażające, bestialskie, wydawałoby się, że wręcz nieprawdopodobne, ale niestety, niestety prawdziwe.

Warto ją przeczytać, ale trzeba przygotować się na najgorsze, ale czy na to można się przygotować? Wątpię.....

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)