To fantastycznie napisana książka o arcy mądrym psie i wspaniałej rodzinie u której mieszka i z którą jest szczęśliwy. Pies przybył do rodziny ze schroniska, do którego trafił z lasu, bo ktoś zostawił go tam przywiązanego drutem kolczastym do drzewa. Smutne i trudne przeżycia, zanim trafił do rodziny Weroniki, Wojtka i ich mamy, nie zaważyły na jego zachowaniu w tej rodzince. Kochał ich całym psim sercem, był im oddanym i wiernym towarzyszem, zawsze wyczuwającym antypatie i niemiłe zachowania. Chętny do zabaw, łasy na pieszczoty, ale także odpowiedzialny, pilny uczeń i uważny słuchacz. Cała rodzina uwielbiała go i traktowała go jak pełnoprawnego członka rodziny. Mimo, że czasem narozrabiał, albo miał swoje nawyki, przyjmowano to ze zrozumieniem. Zyskiwał sympatię także wśród znajomych albo nowo poznanych osób.
Tą książkę czyta się z ogromną przyjemnością, bo Barbara Gawryluk, umie pisać ciekawie, pięknie i przekonywająco. To nie pierwsza jej książka w naszych rękach, ale kolejna wyjątkowa lektura.
Autorka podkreśla w niej takie cechy jak odpowiedzialność, szacunek, pomoc, empatia, zrozumienie. Postaci, są bardzo prawymi ludźmi, chociaż nie ideałami, zawsze uważni na siebie i innych. Ten pies pasuje do nich, bo jest tak samo życzliwy jak oni.
Dla mnie cudowna książka, bynajmniej nie przesłodzona, za to zrozumiała, przekazująca mądre treści dla każdego czytelnika. Zabawna, bez zadęcia i moralizatorstwa. Pełna ciekawych przygód wciąga i nie daje o sobie zapomnieć. Z mnóstwem wzorców właściwych zachowań.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)