Zosia, Ernest i ktoś jeszcze - Elżbieta Pałasz

Elżbieta Pałasz to znana i lubiana przez nas pisarka książek dla dzieci. Zarówno poprzednie tak i ta zainteresowała nas. To książeczka bardzo realistyczna, opowiada prawdziwe historie z życia codziennego rodziny. Książka jest spójna, chronologiczna, ciekawa i wciągająca. Przyjemnie się czyta, bo często jest zabawna. Rozdziały są adekwatne dla trzy - czterolatków i starszych. Ilustracje współgrają z treścią.

Najpierw poznajemy Zosię i Ernesta, statystyczne rodzeństwo i ich rodziców. Zosia ma sześć a Ernest 4 lata. Radosne, rozbrykane rodzeństwo budzi różne emocje. Mama czasami traci cierpliwość do ich dokazywania i kłótni, tata stara się znosić je ze stoickim spokojem. Najczęściej to siostra wymyśla zabawy a brat bierze w nich udział. Czasami są o siebie zazdrośni i kłócą się, ale jak to zazwyczaj bywa pomiędzy rodzeństwem szybko się godzą.
Pewnego dnia tata oznajmia dzieciom, że w ich domu pojawi się kolejne dziecko. Kto? Skąd? Jak to? - zastanawiają się maluchy. Otóż mamusia jest w ciąży i niebawem będą mieli braciszka lub siostrzyczkę. Zdziwienie zmieniło się w zaciekawienie, oczekiwanie, znudzenie a pod koniec w zobojętnienie.
Jednak kiedy braciszek się urodził i rodzice przywieźli go do domu, to dopiero się zaczęło. Cała bieganina przy maluchu była zaskakująca, irytująca i drażniąca. Prawie wszystko kręciło się wokół niego, mama była ciągle zajęta niemowlakiem i zmęczona. Oni musieli bawić się ciszej, częściej mieli sobie radzić sami ze swoimi sprawami. Brakowało im spokoju, tęsknili za większym udziałem mamy w ich życiu.
Niemniej z czasem zauważyli, że Jaś zauważa ich i wesoło reaguje na ich miny i zachowania. Sytuacja zmieniała się z każdym miesiącem, dzieci rosły i przeżywały nowe sytuacje, działania i emocje.....

To książka mądrze ukazująca relacje rodzinne. Warto sięgnąć po nią, zarówno w adekwatnej sytuacji jak i w zupełnie skrajnej, bo pokazuje realne sytuacje bez zbędnej delikatności i infantylności.