Bardzo udana pozycja, w której autorka pokazuje jak łatwo popaść w zakłamanie, jeśli człowiek się boi. Unaocznia oblicza przyjaźni, jej blaski i cienie. W tej części mamy również element pomocniczy - symbol - tym razem dywan, który pełni rolę terapeutyczną.
W tej opowieści przyjaźń Bulbesa i Hani Papierek jest narażona, czy faktycznie grozi jej rozpad?
Pewnego dnia klasa naszych bohaterów poszła do biblioteki na spotkanie z pisarką. Autorka książek opowiada im o sobie i swojej twórczości, pyta także dzieci kim chcieliby zostać jako dorośli. Padają odpowiedzi: piłkarze, policjant, prezydent, aktorki, piosenkarki. Bulbes deklaruje chęć bycia kucharzem co wywołuje lawinę naigrywania się z chłopca, z czasem coraz większe grupy przyłączają się do naśmiewania się z niego. Niestety aby nie czuć się odtrącona przez grupę Hania Papierek także przyłącza się do ogólnej wesołości z powodu tego kucharza. Sama nie wyjawia kim chciałaby być, bo nie starcza jej odwagi, zwłaszcza po przypadku Bulbesa. Chłopiec niby to ignorował żarty, ale reakcja Hani bardzo go zasmuciła, poczuł się zdradzony i samotny. Ta sytuacja pociąga za sobą cały szereg reakcji, przemyśleń, decyzji i działań.
Czy Bulbes poradzi sobie z odrzuceniem, jak zachowa się Hania , czy ktoś pomoże dzieciom. Warto przeczytać tą książkę, bo ma duży ładunek emocjonalny i terapeutyczny. Ciekawa, pomysłowa, wciągająca. Bardzo kolorowa i mądra.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)