Trafiła w nasze ręce kolejna książka z tej wyśmienitej serii, która tym razem poświęcona jest wielkiemu Albertowi Einsteinowi, wybitnego naukowca niemieckiej narodowości.
Wspomina on swoje dzieciństwo, pełne wyzwań, odkryć, nowych możliwości i teorii do empirycznego sprawdzenia. Wszystkie zasłyszane wiadomości starał się potwierdzić, wdrożyć w życie i udowodnić ich prawdziwość. W wieku około pięciu lat nauczył się grać na skrzypcach i nie rozstał się z nimi do ostatnich swoich dni. W szkole najbardziej lubił filozofię, fizykę, geometrię i matematykę oraz rozważania logiczne. Trudne pytania były jego specjalnością, co często nie znajdowało zrozumienia u nauczycieli i wykładowców. Jego dorastanie w Niemczech, okazało się nie najłatwiejsze, ze względu na rozkręcane przez faszystów nastroje antyżydowskie. Musiał z nich uciekać, najpierw wybrał Włochy, gdzie przygotowywał się do dalszej nauki. Potem była Szwajcaria, w której kontynuował naukę na Politechnice w Zurychu. Pęd do nauki towarzyszył mu całe życie, uczył się, uczył innych, nieustająco udowadniał swoje teorie. Miał nie pohamowaną wyobraźnię, jak dziecko, nie ograniczał się, był otwarty na najbardziej niewiarygodne teorie, dzięki temu tworzył, pokazywał i udowadniał innym, że warto szukać i sprawdzać...
Mogłabym streścić całą książkę, bo porywa swoją treścią, ale nie chce psuć innym lektury. Warto i jeszcze raz warto zaznajomić się z tą książką i z całą serią.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)