Autorzy tej książki stworzyli poetyczną książkę o mamie, miłości jaką darzy swoje dziecko/ci, o miłości dziecka do niej. Piękne słowa odzwierciedlili w pięknych obrazach, które tętnią kolorami i pozytywną energią.
Czytając wiersze i patrząc na ilustracje ulega się wzruszeniu, obezwładniającej czułości, tęsknocie i wspomnieniom.
Wiersze są przepełnione życiem i dokonywanymi w nim wyborami, dziećmi bo to one czynią z kobiet mamy, mamami, bo to one są nadzwyczajnie ważne w tej książce. Mam jest tak wiele, pochodzą z różnych stron świata, czasów i kultur. Różnie wyglądają, w różnym są wieku, ale każda oddana swojemu dziecku. Mamy mają marzenia, nadzieje, plany, ale kiedy pojawia się dziecko zmieniają je, odkładają, kasują, Mamy są, choć zmęczone, samotne, niedospane, przytulą, ucałują, pocieszą.
Ta książka w poetycki sposób pokazuje prozę bycia mamą, jej dylematy, problemy, zmęczenia. Pokazuje zabieganie, organizowanie, pracę, wyrzuty sumienia, strach o dziecko. Całą codzienność ubiera w piękne frazy.
Bardzo poruszające strofy, wiersze i teksty, pobudzające jakąś nostalgię. Mnie szczególnie wzruszył wiersz o "Mamie bez dziecka", ale wiele znalazłam takich z którymi się utożsamiłam, powspominałam, rozmarzyłam.
Ciepła, roztkliwiająca, dla lubiących tego typu uniesienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)