Bardzo nam się podobała książka opowiedziana przez autorkę. Dominika Gałka i Maciej Szymanowicz wykreowali opowieść o przyjaźni ludzi sobie obcych, w różnym wieku i z różnymi zainteresowaniami. To ciepła, serdeczna i pełna życzliwych odruchów historia, która pokazuje, że rodzina to nie tylko więzy krwi. Autorka pokazała, że starsze Panie bywają zabawne, a nieduzi chłopcy bardzo poważni. Sprzeczności, które się dopełniają jest sporo w tej książce, co tylko pokazuje, że warto próbować i być otwartym na zmiany.
Pokrótce sprawa przedstawia się następująco. Koniec roku szkolnego. Wojtek cieszy się, że może chociaż w tym roku uda się jemu i rodzicom wspólnie wyjechać na wakacje. A są one szczególne dla niego, bo właśnie skończył etap edukacji wczesnoszkolnej i po wakacjach idzie do czwartej klasy. Bardzo mu zależało, aby jakoś specjalnie potraktować ten czas, bo to ostatnie dziecięce wakacje. Niestety mama ciągle biegała na dyżury do szpitala, tata z nosem w komputerze tworzył ważny projekt. Wojtek był nie pocieszony, a wręcz zły, bo nie wiedział co ze sobą zrobić, tym bardziej, że jego koledzy rozjechali się na wypoczynek poza miasto. Traf chciał, że jego pluszowy piesek zgubił guzik, który pełnił funkcję nosa, w związku z czym musiał wybrać się do pobliskiej pasmanterii, aby kupić nowy guzik. Pasmanteria była własnością trzech starszych pań, jak się później okazało sióstr. Pierwsza wizyta w sklepie zrobiła na Wojtku takie wrażenie, że nie kupił guzika dla pupila i wrócił tam kolejnego dnia. W kolejnym dniu także nie kupił guzika, bo czekały go niespodzianki, dlatego postanowił się wybrać tam kolejny raz, a potem następny, itd. Spotkanie z siostrami okazało się dla Wojtka o wiele ciekawszym wydarzeniem niż wyjazd a na dodatek zaowocowało cudowną perspektywą na przyszłość. Wojtek dzięki tym spotkaniom zyskał nową rodzinę, zebrał nowe doświadczenia, smaki i zapachy. Odkrył nowe możliwości spędzania czasu a nade wszystko zaprzyjaźniania się.
W moim odczuciu wspaniała historia, której z zainteresowaniem wysłuchały moje córki, a ja z przyjemnością i radością im ją przeczytałam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)