Elżbieta Batory. Krwawa hrabina czy ofiara spisku Habsburgów? - Jarosław Molenda

Jarosław Molenda pokusił się o niesensacyjne spojrzenie na historię Elżbiety Batory, siostrzenicy polskiego króla, pani na Czachticach, inteligentnej, wykształconej, bogatej i wpływowej magnatki, której przypisywano cechy okrutnej i krwawej morderczyni, dodatkowo uprawiającej czarną magię, a z czasem posądzonej o bycie wampirem. W tej książce oprócz historii tytułowej bohaterki bardzo ważne i ciekawe, bo gęste od faktów, wydarzeń, nastrojów politycznych i społecznych, jest tło historyczne. Autor starał się zebrać informacje, aby pokazać w miarę całościowy obraz kobiety, której przypisywano tak niesamowite cechy i zachowania. Opisał czasy w jakich przyszło jej żyć, możliwości panów, pozycję chłopstwa w drabinie społecznej, rolę i przeznaczenie kobiety czy to biednej chłopki, czy bogatej szlachcianki. Jarosław Molenda nakreślił bardzo ciekawy wątek ówczesnej medycyny, podejścia do chorób i ich leczenia, dbałości o ciało, a także obszar higieny, warunków życia w ówczesnych miastach i wsiach, gdzie szczerzyły się choroby, a śmiertelność była na porządku dziennym. Pokazał też siłę i powiązania możnych rodów, koneksji i wpływów politycznych - kto, komu i jak zagrażał -  i ścieranie się różnych religii i samych odłamów chrześcijaństwa. 

Nie ma w książce taniej sensacji, bo autor starał się bazować na szerokiej dokumentacji i racjonalnie przedstawić przekazywane od wieków informacje o Elżbiecie Batory. Bazował na tym co dostępne, a choć pewne informacje już dawno zostały zatarte przez wichry dziejów, to w mojej opinii udało mu się obalić pewne przekazy, które po odarciu z sensacji nie miały racji bytu z przyczyn znanych dzisiaj faktów i danych, np.słynne kąpiele we krwi dziewic, posądzanie o czary, itp.

Jeśli kogoś interesuje szukanie przyczyn, potrzebuje przyjrzeć się sprawie z dwóch stron, a dodatkowo interesują go popularne postaci historyczne, tak wielokrotnie wykorzystywane w różnych opowieściach to jest to lektura dla niego.