Z serii Poczytajki/Pomagajki, książeczka o dziewczynce, której buzia się nie zamykała. To historia czasem śmieszna, czasem wzruszająca.
Julka lubi dużo, a nawet bardzo dużo mówić, ma tego świadomość, nie umie nic z tym zrobić, ale chyba nawet to lubi i akceptuje. Ogólnie bohaterka zrobiła na mnie pozytywne wrażenie, świadoma swojego gadulstwa, nie robi sobie z tego powodu "wyrzutów". Poza tym prócz gadulstwa, które może przeszkadzać tak gadule jak i słuchaczom Julka była zbiorem mnóstwa zachowań i cech miłych, min. empatyczności, zainteresowania innymi, niesienia pomocy słabszym, uważności, życzliwości, inteligencji, sporej wiedzy na tematy różne.
Okazało się, że jej mówienie może pomóc osobom, które odrzucane są przez "silnych" w grupie, tylko dlatego, że są nowe, nieśmiałe, itp. Julka potrafi dostrzec trudne zachowania i relacje i swoją wrodzoną umiejętnością rozgadywania spraw rozładować atmosferę. Ratuje to czasami słabszych, może uczy tych silniejszych. Ale co najbardziej istotne integruje grupę do wspólnych i ciekawych działań, znajduje rozwiązanie problemu i rozładowuje niemiłe emocje...
Mnie ta bohaterka bardzo przypadła do serca, może kogoś mi przypomina, kogoś bliskiego:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)