Ta książka bardzo przypadła mi do serca, bo w bardzo przystępny sposób opisuje życie dziecka z zespołem Aspergera oraz reakcje otoczenia na jego postawę.
Jest napisana bardzo poprawnym językiem, dodatkowo w tekście wytłuszczono idiomy, które na końcu książki są objaśnione. W zakończeniu zaś autorka zestawiła charakterystyczne cechy Rysia - chłopca z zespołem Aspergera. Książka zawiera także obszerne wyjaśnienie dotyczące zespołu chorobowego ZA ujęte w szerokim kontekście.
Po feriach do klasy dołącza nowy kolega - Rysiek. Zachowuje się inaczej niż większość dzieci, jest bardzo poważny, nie lubi przerw i spóźniania się. Nie bawi go wf i wygłupy chłopaków, nie uczestniczy w grach zespołowych, bo nie lubi dotykania. Nie wie co to radość, smutek i inne uczucia. Bardzo źle działa na niego hałas, agresja czy nagłe zdarzenia.Niemniej Ryszard ma dużą wiedzę z przyrody i matematyki, potrafi długo i wyczerpująco opowiadać o bardziej lub mniej znanych gatunkach zwierząt. Pamięta o datach i uroczystościach. Wszystko co schematyczne, da się policzyć, uporządkować, zapisane łatwo, jest przyswajalne i zrozumiałe dla Ryśka. Dlatego z nim trzeba rozmawiać konkretnie, nazywając rzeczy po imieniu.
Koleżanki i koledzy z klasy okazali się dla Ryśka bardzo życzliwi, opiekuńczy, pojmujący i empatyczni. Przekonali się, że można w nim zdobyć świetnego, pomocnego kolegę z nieprzeciętną wiedzą, który na dodatek nią nie epatuje tylko jest nią zachwycony i umie się dzielić z innymi.
Trochę jak w "Trzech muszkieterach" - "jeden za wszystkich, wszyscy za jednego".
Bardzo polecam.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)