Piaskowy wilk i ćwiczenia z myślenia - Åsa Lind, Kristina Digman

Wypożyczona z biblioteki.

I trzecia pozycja z kolejnymi historiami i przeżyciami Karusi i Piaskowego Wilka.
I znowu Wilk przy pomocy swoich nadprzyrodzonych możliwości i wielowiekowego doświadczenia tłumaczy dziewczynce zachowania dorosłych tak aby były bardziej zrozumiałe dla niej.

Po pierwsze, jak to jest przyjmować czyjeś reguły, nie zawsze jasne i proste i że lepiej omawiać je i przestrzegać rodzinnie. Po drugie, jak to jest z tym zakochaniem i czy to dotyczy jeszcze rodziców. Po trzecie, czy warto upierać się przy chęci posiadania zwierzątka, może jest jakieś inne obok.
Czwarte, jak ważna i długa jest przyjaźń, czy brzydkie jest tak samo ważne jak ładne. Piąte, fajnie jest dostać nowe spodnie, ale najlepiej ze starą zawartością. Po szóste, o pojmowaniu, czasu, pogody i dotrzymywaniu słowa. Siódme, czy złość jest potrzebna, co wyraża, jak z nią postępować. I o tym, że można zwariować jak trzeba po stokroć komuś coś powtarzać.
Po ósme, jak walczyć z komarami i czy w ogóle to robić. Może lepiej się zaopatrzyć w specjalne zabezpieczenia i pozwolić im na swobodną egzystencję. Po dziewiąte, czy małe kłamstwo to coś niestosownego czy to tylko niewiniątko. Po dziesiąte, czy warto innym zazdrościć umiejętności, może lepiej docenić własne. Może zdrowiej wziąć przykład, nauczyć się od kogoś, skorzystać z jego doświadczenia.
Po jedenaste, czy warto palić ognisko bez opieki dorosłych nawet jeśli to takie intrygujące. Czy niebezpieczeństwa tylko na początku są potulne i sympatyczne. Po dwunaste, jak to jest ze Śmiercią czy faktycznie jest mniej decyzyjna od Życia, bardziej tajemnicza i niespodziewana. Trzynaste, jak wydostać się z mgły, jak to jest poczuć się zagubionym i że dobrze jest zachować w takich przypadkach zimną krew.
Czternaste, warto być otwartym na zabawy z nową koleżanką, ciekawą nowego człowieka i tego co zaproponuje. Piętnaste, czy książki są naprawdę takie ciekawe, czy łatwo je tworzyć, gdzie szukać inspiracji.

Tak wiele treści i mądrości w tych opowieściach, że aż szkoda było nam się rozstać z Karusią i Piaskowym Wilkiem, ale cóż wszystko co dobre kiedyś się kończy, na szczęście można natknąć się na następny skarb.