To książka przełamująca stereotypy i pokazująca, że każdy może spróbować różnych rzeczy i nie musi być niewolnikiem sztywnych ram społecznych.
Tytułowy Igor jest przedszkolakiem. Jest lubianym i popularnym kolegą, ponieważ doskonale gra w piłkę nożną. Koledzy zabiegają o jego udział we własnej drużynie. Igor odwzajemnia sympatię kolegów i zamiłowanie do piłki nożnej, ale miałby też ochotę od czasu do czasu pobawić się inaczej. Bardzo interesują go zabawy lalkami, jednak wstydzi się i boi odrzucenia przez środowisko chłopców. Dziewczynki też początkowo nie rozumieją jego chęci zabawy z nimi.
Niemniej Igor tak bardzo chce spróbować zabawy lalkami, że ponownie wprasza się do zabawy i tym razem dziewczynki przystają na to. Kiedy po jakimś czasie przy tej zabawie odnajdują go koledzy, nie ma drwin, ani wyśmiewania, ale zainteresowanie i dołączenie.
Książka pokazuje rzeczy oczywiste, ale często wywołujące poruszenie i zdziwienie. Pokazuje różnorodność w kolorach skóry, wyglądzie zewnętrznym, potrzebach i zainteresowaniach. Potrzeba zabawy z różnymi dziećmi to nic nadzwyczajnego, ale ludzie często kategoryzują i przypisują "role" począwszy od niemowlęcia. To trudne i ograniczające zwłaszcza dla kogoś kto ma szerokie potrzeby poznawcze i pewną nieśmiałość. Na szczęście jest też sporo rodziców, którzy pokazują dzieciom różnorodność otaczającego je świata i nakłaniają do mądrego próbowania.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)