Kobiety z bloku 10. Eksperymenty medyczne w Auschwitz - Hans Joachim Lang

Hans Joachim Lang napisał bardzo rzeczową, usystematyzowaną książkę o pseudomedycznych eksperymentach przeprowadzanych na ludziach w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Autor poświęcił swoją pracę na opisanie doświadczeń wykonywanych na kobietach głównie w obszarze ginekologicznym. Opisał pomysłowość, ciekawość, chęć sprawdzenia na bezkarnie dostępnych "królikach doświadczalnych" metod, które były tylko w sferze domniemywań, albo testów na zwierzętach. Okoliczności wojenne i stworzone przez hitlerowców obozy koncentracyjne pozwoliły na empiryczne badania na ludziach, bo nikomu nie mogli się poskarżyć, od nikogo nie dostaliby ratunku i nie było konieczności uiszczania zapłaty  za zniszczone zdrowie, etc. Lekarze, którzy zdecydowali się na eksperymenty, byli pozbawieni empatii, sprzeniewierzyli się przysiędze Hipokratesa i bez zbędnych ceregieli krzywdzili lub wręcz uśmiercali ludzi. Ich cele i racje były warte poświęcenia żyć tych niewiele znaczących i tak przeznaczonych do zniszczenia. Przerośnięta ambicja, otwarte pole do realizacji chorych idei skierowały ich do Auschwitz, gdzie bezkarnie znęcali się nad ludźmi w imię pseudonauki i pseudo sukcesów.

Autor przyjrzał się problemowi szerzej, przedstawił czytelnikowi wszystkie etapy organizacji dojścia do bloku 10, przybliżył schemat obozu i jego organizacji zarówno infrastruktury, funkcjonowania organizacyjnego i struktur zależności międzyludzkich. Przybliżył ofiary i katów. Poświęcił kilka rozdziałów dla rodzajów eksperymentów. Opisał ostatnią drogę opuszczenia obozu i lata powojenne sprawców i ofiar. Sam koniec był dla mnie gorzką pigułką, bo unaocznił podejście Rządu Federalnego do cierpienia ludzi, którzy wbrew swojej woli stali się materiałem do realizacji różnych bestialstw albo po prostu unicestwienia. Z zimną kalkulacją, schowani za murami urzędów odrzucali opisy ludzkich losów w obozach.
Autor skupił uwagę czytelnika na dłużej opisując niektóre postaci pozytywne i negatywne całego dramatu. Udało mu się nawet porozmawiać z kilkoma jeszcze żyjącymi i pamiętającymi potworne przeżycia, kobietami, "pacjentkami", funkcyjnymi, pielęgniarkami i lekarkami. Udało się w ostatniej chwili uchwycić ich rażące historie.

Opisanymi bliżej przez autora lekarzami byli Horst Schuman, Carl Clauberg, Eduard Wirths i kilku innych. Ten pierwszy specjalizował się w sterylizowaniu kobiet za pomocą radiologii, czyli naświetlał je różnymi dawkami promieniowania. Zlecał też lekarzom "podwykonawcom" wycinanie jajników, wszystkie te "zabiegi: wykonywane były w sposób bardzo bolesny i z potwornymi konsekwencjami dla kobiet.
Carl Clauberg wstrzykiwał swoim "królikom doświadczalnym" różne roztwory w jajowody, aby stały się niedrożne. Oczywiście nastrzykiwania były brutalne i miały różne skomplikowane konsekwencje.
Eduard Wirths specjalizował się w szyjce macicy, którą na jego zlecenie wycinano częściowo lub ostatecznie, badał możliwości rozpoznawania raka na tych częściach kobiecego ciała.
Oprócz powyższych działań, kobiety były poddawane innym eksperymentom, pobierano im krew w nadmiernych dawkach,wstrzykiwano krew innych grup, robiono im zastrzyki przeciwreumatyczne. Wreszcie były materiałem do szkieletów wykorzystywanych potem do celów naukowych.

Autor opisał kolejny fragment zła, które ludzie zrobili ludziom, pokazał brak jakiegokolwiek przejawu współczucia tylko chłodną, upokarzającą, drwiącą postawę chwilowego zwycięzcy. Przykłady tych pseudolekarzy pokazały, że słabi, którzy dostają na chwilę władzę stają się bezwzględni i zadają bezrefleksyjne cierpienie. Nie byli to wielcy naukowcy szukający leku na nieśmiertelność, lekarze, którzy kosztem jednego życia chcieli uratować wiele innych. To byli ludzie, którym pozwolono bezkarnie "pobawić" się kosztem innych, bo takie były okoliczności bezprawia nad którym nikt nie chciał zapanować. Ta książka porusza, bo jakże by inaczej, choć jest tylko zajawką prawdy.