Polskie kresy literatury - Katarzyna Węglicka

Zobaczywszy tytuł z ciekawością sięgnęłam po książkę, bo tematyka ze wszech miar mnie zainteresowała: kresy, historia, znane nazwiska i ich życiorysy. Spodziewałam się klimatów kresowych, ciekawych opowieści, zaskakujących osób. Poniekąd tak było, bo osób w książce nie brakuje, miejsc też jest wiele, i może właśnie dlatego ciekawych opowieści i klimatu brak. Czasami "opowieść" o bohaterze, albo raczej najbliższym otoczeniu, miasteczku, wsi, ograniczały się do jednej, dwóch stron, które były ledwie muśnięciem postaci, ulotnym przypomnieniem, delikatną zachętą do pogłębienia informacji. Niemniej, aby zmieścić na 352 stronach pięćdziesiąt dwa nazwiska trzeba się w czymś ograniczyć. Dla mnie jednak to raczej spis z bardzo krótkim wspomnieniem o każdym bohaterze, czasem opis drogi do miejsca, przyrody, zabudowań. Mnie nie udało się dowiedzieć czegoś co pozwoliłoby mi na bliższe przyjrzenie się bohaterowi. Tylko o niektórych postaciach, tych bardziej znanych autorka napisała trochę więcej, ale o nich i tak jest wiele informacji w różnych innych źródłach.

Być może nie odszyfrowałam przesłania autorki, albo może za dużo oczekiwałam, niemniej do mnie nie trafiła taka koncepcja przypomnienia postaci. Autorka często skupiała się na opisach krajobrazu, budynków, pomników, które kojarzą się z postacią, czasem ograniczyła się na docieraniu do celu, odkrywaniu dawnych miejsc związanych z postacią, pobycie tam.. Ze smutkiem stwierdziłam, że doznałam rozczarowania. Suma sumarum, z tej książki  można dowiedzieć się ilu znanych i podziwianych za ich talent pisarski, pochodziło z polskich kresów wschodnich, uszczknąć jakiegoś wspomnienia, obejrzeć zdjęcia z ich miejsc w dzisiejszym wydaniu. Jeśli ktoś lubi krótkie treści, szybko zmieniające się klisze z postaciami, to warto sięgnąć, dla lubiących obszerniejszych informacji może okazać się nie wystarczająca.