To historia oparta na losach rodzin Krajewskichi i Stolle, właścicieli huty szkła nad Niemnem (obecnie na Białorusi). Którzy to po wkroczeniu wojsk radzieckich jako "kapitaliści i wrogowie ludu" zostali aresztowani, wywiezieni do łagrów i w niedługim czasie zgładzeni. Rodziny skazane na 25 lat zsyłki zostały wywiezione na Syberię nad Jenisej. Uczestniczką tych wydarzeń była trzyletnia wówczas Anna (Szwykowska-Michalska), która najszybciej ze wszystkich zaadoptowała się do realiów życia w tych trudnych warunkach. Zaprzyjaźniła się z dziećmi, nauczyła języka i radzenia sobie z zastaną rzeczywistością. W książce przeczytamy tylko opisy istotne dla dziecka, postrzeganie świata i "ciekawostki" z dnia codziennego. Dziewczynka opowiada o mądrym kocie i jego zwyczajach, o sankach robionych z deski i krowiego łajna, szczurach, które mieszkały w ich chacie i były miłe. O różnych sposobach na zdobywanie jedzenia, np. zbieranie malin "wraz" z niedźwiedziem, łowienie ryb gatkami, podbieranie jaj ptakom.
Dowiadujemy się o tym jak ciocia pisała pamiętnik z ich zsyłki, dzięki czemu Ania uczyła się polskiego, że została sierotą, bo mama została zmieciona z torów przez pociąg.
Czytamy o przeprowadzce do miasta - Aczyńska, gdzie zaczęła chodzić do szkoły a skąd w 1946 roku wraz z babcią i ciotkami wróciła do Polski, do Łodzi, gdzie na początku było jej bardzo trudno, bez znajomości języka i z otaczającym ją "zbytkiem", zaaklimatyzować się.
Autorka prosto, poprzez zwykłe, codzienne sprawy dziecka, opisuje życie w nieprzyjaznym klimacie Syberii. Stara się delikatnie przybliżyć młodym czytelnikom fakt z historii II Wojny Światowej, który był trudnym a często i tragicznym losem tysięcy Polaków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)