"Opowiadania Bizarne" Olgi Tokarczuk były dla mnie ucztą intelektualną. Zawarte w nich zostały wszystkie smaki i zapachy. Każde opowiadanie, a było ich dziesięć, miało inny walor, sens i wymiar. Czasami współgrały drobnymi elementami, czasami nie znalazłam powiązań, niemniej wszystkie pochłonęłam z nieustępującą ciekawością. To kolejna książka, z której grubym strumieniem wypływa nieograniczona wyobraźnia autorki, jej ogromna erudycja, fascynujący sposób pisania, wielobarwny język. Z pozoru błahe rzeczy opisała niebywale poetycko: "...sinoszare oko pleśni patrzyło na niego ze słoika prowokująco i bezczelnie." (str. 58), "Mówiły do siebie obłoczkami z komiksów, które zawisały nad nimi w powietrzu, a potem rozwiewały się jak dym ze zdrowego papierosa, gwaranta długowieczności." (str. 142), "Był to bardzo sycący stan świata, można było się tym światem najeść do woli."(str. 173) , "...gwar miasta rozpływał się w wybrukowanych zaułkach, zniekształcał na oberwanych gzymsach, odbijał w bramach i zamieniał w dziwne echa na okazałych podwórkach." (str. 203). Takich wdzięcznych i wysublimowanych zdań jest ogrom, co dla mnie było rajem duchowym. Ta książka mnie wciągała, nie chciałam przestać jej czytać, choć niektóre opowiadania podobały mi się bardziej inne mniej, wszystkie były warte uwagi. Czytaniu towarzyszyły też różne emocje, bo niektóre opowiadania były smutne, inne zabawne, albo zastanawiające, intrygujące, czy poruszające. Z pewnością były różnorodne, niemniej tematycznie poruszały mnóstwo współczesnych problemów: samotność, nie przygotowanie do życia, tolerancję, ekologię, dbałość o świat, zwierzęta, potrzebę wolności, strach. Opowiadania działy się w przeszłości, przyszłości, nieokreślonej czasoprzestrzeni, tu i teraz. Główni bohaterowie to zarówno mężczyźni jak i kobiety będący w różnej sytuacji życiowej, dziejącej się w dłuższej perspektywie lub bardzo krótkim czasie.
"Opowiadania bizarne" nie wydały mi się dziwne, a raczej zaskakujące, bo autorka wykazała się ogromną spostrzegawczością i nieograniczoną wyobraźnią, które wykorzystała do przenoszenia na zdarzenia mogące mieć odbicie w realnych sytuacjach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)