Lektura nie łatwa, choć potężny ładunek okrutności i obrzydliwego zła został rozpisany na 160 stronach niewielkiej gabarytowo książki. Rozpoczyna się mocnym akordem jak głosiła informacja z wycinku prasowego: Lin Shih (główna bohaterka) zamordowała swojego męża. Wycinek ten to suchy przekaz, który przedstawia sam
fakt popełnienia zbrodni, jej następstwa a także domniemywanie co było powodem tej zbrodni? Autorka do opisanej historii wykorzystała prawdziwe wydarzenia z lat trzydziestych dwudziestego wieku. Sama autorka chciała zrozumieć jak doszło do tej zbrodni, dlatego wróciła do korzeni głównej bohaterki. Pokazała w jakich warunkach spędziła dzieciństwo, jak była traktowana przez rodzinę, i jak postąpiono z nią kiedy już dorosła, jak wydano ją za mąż za rzeźnika. Opisała sceny w domu męża i jego zachowanie względem niej, pasma upokorzeń jakich doznawała każdego dnia. To wszystko miało ogromne znaczenie dla rozwoju wypadków. Autorka nakreśliła także obraz otoczenia, (sąsiadów bliższych i dalszych), które było opresyjne, zwłaszcza kobiety nie miały dla siebie litości, ich podłość i przewrotność była wręcz porażająca i paraliżująca.
"Żona rzeźnika" to opowieść napisana surowym językiem z naturalistycznymi opisami brutalnego zachowania człowieka lub ludzi względem innych. To odarta z ozdobników proza, która ma pokazać, jakie piekło gotujemy sobie sami w życiu. Autorka pokazała sceny domowe nasycone obrzydliwymi i urągającymi zachowaniami dodatkowo" koloryzując" je wydarzeniami z pracy męża głównej bohaterki. Otoczka podlana dziwacznymi tradycjami, wierzeniami, brakiem totalnej intymności, wulgarnego wścibstwa, zawiści i podłości. Wszystko to tworzyło krwisty kawał brutalnie rzeczywistej opowieści o życiu, które bajką bynajmniej nie było.
Książka dzwon, który przypomina brutalną prawdę o ludzkiej naturze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)