Przeczytałam bardziej ze względu na autorkę niż postać bohatera, i po raz kolejny zostałam wciągnięta w wir opowieści. Anna Kamińska zebrała mnóstwo informacji, faktów, opowieści i wspomnień dzięki czemu utkała opowieść gęstą od emocji, pokazującej niebanalnego człowieka, niezwykle ciepłego, życzliwego, oddanego pasji i poszukującego miłości i ciepła.
Uwypukliła w książce rolę i znaczenie Marka Jackowskiego, który zazwyczaj pokazywany w cieniu Kory, był prawdziwym twórcą i liderem Maanamu. Ukazała człowieka o wielu talentach, filologa angielskiego, muzyka, kompozytora, dobrze zorientowanego w rynku i trendach muzycznych, PR-owca, który wyczuwał nastroje muzyczne. Przybliżyła człowieka otwartego na ludzi, mężczyzny poszukującego spełnienia w związku i miłości, wspierającego kolegi i doglądającego wszystkiego managera.
Autorka opowiada o Marku Jackowskim od jego dzieciństwa do śmierci, nie omijając wątków rozumianych jako trudne, niewygodne, wstydliwe. Mamy do czynienia z książką dopracowaną, otwartą, szeroko ukazującą człowieka z jego wzlotami i upadkami, radościami i smutkami, sukcesami i porażkami. Mamy też tło historyczne, zmiany ustrojowe, trudności osobiste i społeczne.
Książkę czytało mi się wspaniale, a choć życie Marka Jackowskiego nie usłane było różami, to może właśnie dlatego jego losy i nietuzinkowość pozwoliły na utkanie pięknej książki, której warto poświęcić czas. To taki ogromnie miły akord na końcówkę roku, który pobudził wspomnienia, zmotywował do odsłuchania utworów i odkurzenia innych artystów. Świetna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Moja ciekawość obejmuje również zdanie innych, dlatego miło mi będzie jeśli zechcecie podzielić się ze mną swoją opinią na przeczytany temat :)